ಷರತ್ತುಗಳಿಲ್ಲದ ಪರಿಶುದ್ಧ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಒಲುಮೆ

Team Udayavani, Oct 13, 2020, 6:10 AM IST

ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಚಿತ್ರ

ಸಂಬಂಧಗಳು ಷರತ್ತು ಬದ್ಧವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿ, ಒಲುಮೆ, ಗೆಳೆತನಗಳು ಹಾಗಲ್ಲ. ಷರತ್ತು, ನಿಯಮಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟರೆ ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಾಗದು, ಗೆಳತನವಾ ಗದು. ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳಲ್ಲಿ “ನಾನು ಇದನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ಅದನ್ನು ನೀಡು’ ಎಂದಿ ರುವುದಿಲ್ಲ. “ನೀನು ಅದು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಇದನ್ನು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂಬುದೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಸದಾ ಪರಿಶುದ್ಧ. ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಕೂಡ ನಾವು ಷರತ್ತುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕು. ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು, ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನವ ರನ್ನು, ನಿಸರ್ಗವನ್ನು ಕೂಡ ಲಾಭ-ನಷ್ಟಗಳ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ, ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕು. ಸದ್ಗುರು ಜಗ್ಗಿ ವಾಸುದೇವ್‌ ಇದಕ್ಕೊಂದು ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಒಂದೂರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ರೈತನಿದ್ದ. ಅವನಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು. ಸಣ್ಣಂದಿನಿಂ ದಲೇ ಇಬ್ಬರೂ ತಂದೆಯೊಂದಿ ಗೆ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡು ವುದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ದೊಡ್ಡವರಾದ ಮೇಲೆಯೂ ಅದನ್ನು ಮುಂದು ವರಿಸಿದರು. ತಂದೆ ಮಕ್ಕಳ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ಆಸ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಿತು, ಉತ್ಪಾದನೆಯೂ ವೃದ್ಧಿಸಿತು. ಕಾಲಾಂತರದಲ್ಲಿ ರೈತ ವೃದ್ಧನಾದಾಗ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆದು ಹೇಳಿದ, “ಒಂದು ನೆನಪಿಡಿ, ನನ್ನ ಅವಸಾನ ವಾದ ಬಳಿಕ ನೀವು ಒಲುಮೆ ಯಿಂದ ಬಾಳಬೇಕು. ಆಸ್ತಿ ಯನ್ನು ಪಾಲು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳ ಬಾರದು. ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಧರ್ಧ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು’. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ಬಳಿಕ ರೈತ ಮರಣಿಸಿದ. ಇಬ್ಬರೂ ಮಕ್ಕಳು ಪಿತೃವಾಕ್ಯವನ್ನು ಶಿರಸಾ ವಹಿಸಿರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಮದುವೆ ಯಾಯಿತು. ಮಕ್ಕಳಾದರು. ಬದುಕು ಸುಖವಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಒಂದು ದಿನ ಒಂದು ಹುಳ ಹಾರಿಬಂದು ತಮ್ಮನ ತಲೆಯನ್ನು ಹೊಕ್ಕು ಒಂದು ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡಿತು. “ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದೆ, ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ಒಂಟಿ. ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪನ್ನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ನಾನು ಹೀಗೆಯೇ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅವನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾರ…’ ಇದಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಒಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡಿದ. ಪ್ರತೀ ದಿನ ತನ್ನ ಗೋದಾಮಿನಿಂದ ಕೆಲವು ಗೋಣಿ ಧಾನ್ಯವನ್ನು ಹೊತ್ತೂಯ್ದು ಅಣ್ಣನ ಗೋದಾಮಿನಲ್ಲಿರಿಸತೊಡಗಿದ.

ಅದೇ ಹುಳ ಅಣ್ಣನ ತಲೆಯನ್ನೂ ಹೊಕ್ಕಿತು. ಆತ ಯೋಚಿಸಿದ, “ನನಗೆ ಸಂಸಾರ ವಿದೆ. ಆದರೆ ತಮ್ಮ ಒಂಟಿ. ವಯಸ್ಸಾದ ಬಳಿಕ ಅವನಿಗೆ ದುಡಿಯಲು ಆಗದು. ಆ ಕಾಲಕ್ಕಾಗಿ ಈಗಲೇ ಶೇಖರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನ ಪಾಲಿನಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕೊಡಬೇಕು. ಹೀಗೆಯೇ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅವನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾರ…’ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನೂ ಪ್ರತೀ ರಾತ್ರಿ ತನ್ನ ಉಗ್ರಾಣದಿಂದ ಒಂದು ಚೀಲ ಧಾನ್ಯವನ್ನು ಒಯ್ದು ತಮ್ಮನ ಉಗ್ರಾಣದಲ್ಲಿರಿಸಿ ಬರತೊಡಗಿದ.

ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳು ಹೀಗೆಯೇ ಸಂದವು. ಪರಸ್ಪರರಿಗೆ ಈ ರಹಸ್ಯ ಬಯಲಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಇಬ್ಬರೂ ವೃದ್ಧರಾದರು. ಕೊನೆ ಗೊಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಧಾನ್ಯದ ಗೋಣಿ ಒಯ್ಯುತ್ತಿ ದ್ದಾಗ ಇಬ್ಬರೂ ಮುಖಾ ಮುಖೀಯಾದರು. ಯಾರೂ ಏನೂ ಹೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ. ಗೋಣಿ ಚೀಲದೊಂದಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿ ಮಲಗಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದ ಬಳಿಕ ಇಬ್ಬರದೂ ದೇಹಾಂತ್ಯವಾಯಿತು.

ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದ ಬಳಿಕ ಆ ಊರವರಿಗೆ ಅಲ್ಲೊಂದು ದೇಗುಲ ಕಟ್ಟಬೇಕು ಎಂಬ ಹಂಬಲ ಹುಟ್ಟಿತು. ಪಂಡಿತರ ಜತೆಗೂಡಿ ಯೋಗ್ಯ ಸ್ಥಳ ಹುಡುಕಿದಾಗ ಒಂದು ಜಾಗ ಪ್ರಶಸ್ತವಾಗಿ ಕಂಡು ಬಂತು. ಅದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡುರಾತ್ರಿ ಧಾನ್ಯದ ಗೋಣಿಚೀಲ ಹೊತ್ತು ಅಣ್ಣತಮ್ಮಂದಿ ರಿಬ್ಬರು ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದ ಸ್ಥಳವೇ ಆಗಿತ್ತು. ಷರತ್ತು, ನಿಯಮಗಳ ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಪರಿಶುದ್ಧ, ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶವಾದ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಜೀವ ಮತ್ತು ಜೀವನ ಎರಡೂ ಎಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಒಳ್ಳೆಯ ವಿವರಣೆ ಬೇಕಾಗಲಾರದು.

( ಸಾರ ಸಂಗ್ರಹ)